برگزاری نشست هیات اجرایی کمیته المپیک با اولویت‌های دسته چندم!

به گزارش خبرنگار مهر، برای نشست روز سه شنبه اعضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک سه محور تعیین شده است که با توجه سفر اخیر محمود خسروی وفا به کره جنوبی و شرکت در بیست و ششمین مجمع عمومی انوک، یکی از محورهای نشست ارائه گزارش این سفر توسط وی خواهد بود.
ارائه آخرین پرداختی به فدراسیون ها بر اساس جدول مصوب هم دومین دستورالعمل تعیین شده است که گزارش آن باید توسط مناف هاشمی دبیرکل ارائه شود.
برای نشست فردا محور سومی هم تعیین شده که مربوط به آئین نامه تدفین المپین ها و پیشکسوتان در قطعه نام آوران و بررسی و بازبینی مجدد آئین نامه مربوط به آن است!
این سه محور در حالی برای نشست روز سه شنبه اعضای هیات اجرایی تعیین شده که کمیته ملی المپیک باید درگیر موضوعات مهم دیگر و تصمیم گیری برای آنها باشد نه مجمعی مانند آنوک که جز دیدار با توماس باخ، دستاورد بزرگ دیگری نداشته است.
بودجه فدراسیون ها هم همیشه از مسائل مهم در کمیته ملی المپیک بوده است. حتی موضوع مربوط به تدفین ورزشکاران در قطعه نام آوران می تواند اهمیت خاص خود را داشته باشد اما نه زمانیکه مسئولان ورزش باید درگیر بازی های آسیایی و تمام مسائل مرتبط با این رویداد بزرگ باشند.
کمتر از یک سال به بازی های آسیایی باقی مانده است، تیم کارشناسی بررسی وضعیت رشته ها و فدراسیون ها هم با یکی دو نشست آغاز به کار کرده است اما این رویداد به قدری مهم است که نیاز است دغدغه اول در تمام نشست ها و گردهمایی های مسئولان باشد به خصوص که بازی های کشورهای اسلامی (قونیه) زنگ خطر جدی را برای ورزش ایران به صدا درآورد. جاییکه کاروان کشورهایی مانند قزاقستان و ازبکستان نشان دادند آنقدر پیشرفت و ترقی داشته اند که می توانند به راحتی در هانگژو یقه کاروان ایران را بگیرند.
بنابراین لازم است در فرصت ۹ ماهه تا این بازی ها هر تصمیم گیری که مربوط به هانگژو می شود اولویت شده و در اتخاذ آن تعجیل به خرج داده شود نه اینکه گزارش سفر و آئین نامه تدفین محور نشست دو هفته یکبار اعضای هیات اجرایی شود به خصوص وقتی مرکزی مثل مرکز نظارت بر تیم های ملی هنوز تعیین تکلیف نشده است.
این مرکز همچنان بلاتکلیف است و مشخص نشدن مسئولان آن، برای خیلی از فدراسیون ها که پیگیر وضعیت اردویی تیم های خود هستند سردرگمی ایجاد می کند.
بنابراین به جاست برای نشست های اعضای هیات اجرایی به جای «اولویت های دسته چندم» دستورالعمل هایی تعیین شود که خروجی آن، در این مقطع مهم باری از روی دوش ورزش بردارد و باعث سرو سامان دادن به یک وضعیت و صندلی بلاتکلیف شود البته به شرط اینکه بازهم انتخاب از میان خودی ها انجام نشود و به نصف و نیمه شدن مدیریت بسنده نشود مانند آنچه در مورد آکادمی ملی المپیک صورت گرفت.